.

H Σέριφος ήταν γνωστός αμπελότοπος από την αρχαιότητα και η αμπελουργία στο νησί συνυπήρχε ανέκαθεν με την μεταλλευτική δραστηριότητα, αποτελούσε δηλαδή συμπληρωματικό εισόδημα για τους μεταλλωρύχους. Στοιχεία μαρτυρούν ότι μέχρι τη δεκαετία του 1950 το 1/3 τη έκτασης του νησιού (περίπου 30.000 στρέμματα) καλυπτόταν από αμπέλια. Επίσης, μέχρι την ίδια χρονική περίοδο γινόταν συστηματικά εμπόριο, τόσο γλεύκους όσο και σταφυλιών, κυρίως προς Ύδρα, Σπέτσες, Σύρο και Πειραιά.

Όταν τη δεκαετία του 1960 έκλεισαν τα μεταλλεία στο νησί, παρήκμασε και η αμπελοκαλλιέργεια.Το νησί μας είναι από τα λίγα μέρη στην Ελλάδα που έχουν ποικιλία ταυτοποιημένη από το ΥπουργείοΓεωργίας με το όνομα της περιοχής (Σεριφιώτικο).

Όραμά μας είναι να αναβιώσει η συστηματική παραγωγή κρασιού στις πλαγιές της Σερίφου, με την οινοποίηση τοπικών ποικιλιών των Κυκλάδων, όπως "Σερφιώτικο", "Μαντηλαριά", "Μονεβασιά", "Τσαμπάτο", "Ψαροσύρικο", "Πλατύραχο", "Αηδάνι" και “Ασύρτικο”, βασισμένη στην βιολογική και ξηρική καλλιέργεια και τις ήπιες οινοποιήσεις, που θα αναδεικνύουν την ιδιαιτερότητα των ποικιλιών και του μικροκλίματος (terroir) του νησιού.

.

 

Αποδοχή Cookies
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies της Google ή/και άλλων παρόχων για την παροχή των υπηρεσιών του, για να βεβαιωθούμε ότι η ιστοσελίδα είναι φιλική προς το χρήστη και την λειτουργικότητα της.
Η Google κοινοποιεί πληροφορίες σχετικά με την από μέρους σας χρήση αυτού του ιστότοπου. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τη χρήση των cookies